Да краін перасяленцкага капіталізму адносяць шэраг эканамічна развітых дзяржаў, у якіх капіталістычныя адносіны ў грамадстве зацвердзіліся не дзякуючы паступовай эвалюцыі грамадска-эканамічных адносін, а ў выніку міграцыі на іх тэрыторыю саміх носьбітаў дадзеных адносін з іншых, больш развітых краін свету (Вялікабрытанія, Францыя і г.д.).

Да краін перасяленцкага тыпу адносяць Канаду ў Паўночнай Амерыцы; Аўстралію і Новую Зеландыю ў Акіяніі; ПАР у Афрыцы; Ізраіль у Азіі. Цікава, што ЗША да дадзенай групы звычайна не адносяць.

Гэтыя краіны і тэрыторыі характарызуюцца вельмі высокімі тэмпамі індустрыялізацыі, вядучай роляй апрацоўчай прамысловасці, значнымі паказчыкамі ВУП на душу насельніцтва, актыўным удзелам у міжнародным геаграфічным падзеле працы. На іх прыпадае болей за 40% сукупнага экспарту ўсіх краін, што развіваюцца, і звыш 60% экспарту вырабаў апрацоўчай прамысловасці. Было некалькі хваляў развіцця і цэнтраў развіцця НІК. Да ліку гэтак званых "Азіяцкіх тыграў" першай хвалі часцей усяго адносяць Паўднёвую Карэю, Сінгапур, Тайвань і Ганконг; другой хвалі - Малайзию, Індыю, Інданэзію, Аамынь, Тайланд і Філіпіны. Да Латынаамерыканскіх НІК адносяць Бразілію, Мексику, Чылі і Аргентыну.

Пад гэтым тэрмінам звычайна аб'ядноўваюць 3 краіны Еўропы - Бельгію, Нідэрланды і Люксембург.